Bu güçlü eser, yoğun bir duygu ve tarihsel önemi olan bir anı yakalıyor. Dağınık sahne, imrensiz taş duvarlar önünde serilerek izleyicinin çevreye ve atmosferin ağırlığına olan hayal gücünü uyandırıyor. Ön planda bir grup figür var—bazıları diz çökmüş, bazıları ayakta, her yüz, umutsuzluktan kararlılığa kadar bir duygu spektrumu yansıtıyor. Sanatçı, derin mavi ve gri tonları kullanarak karanlık bir renk paleti ustalıkla kendi içinde harmanlıyor, sahnenin huzursuz bir arka planını oluşturuyor, bu da kalabalığın yüzleri ve merkezdeki figürleri aydınlatan ışık patlamalarıyla keskin bir tezat oluşturuyor.

Kompozisyon etkileyici, kitleler ile yalnız atlı figür arasında bir gerilimi sergiliyor; havada bir elektrik var, sanki anın özünde yoğun bir beklenti havası var. Bu tarihsel ağırlık hissi, sanatçının detaylı fırça çalışmalarıyla artırılmış ve izleyiciyi içine çekiyor. Olan olayların ağırlığını hissetmemek elde değil; bu eser tarihsel bir bakışın yanı sıra duygusal bir deneyim sunarak insanlığı birleştiren mücadeleleri ve tutkuları hatırlatıyor.