Yumuşak, sanki zamandan bağımsız bir ışıkla yıkanmış bu cazibeli natürmort, zengin yeşil-mavi bir kumaş üzerine yerleştirilmiş, dolup taşan bir sepet dolusu karanfili betimliyor. Sanatçının fırça darbeleri, karanfilin narin, dalgalı yapraklarını canlı kılıyor; her bir çiçek doku ve saydamlığına özenle dikkat edilerek tasvir edilmiş. Derin kırmızı ve saf beyaz tonlar uyum içinde birbirine karışıyor; doygunluğu, sahnenin sakin mahremiyetini derinleştiren gölgeli arka planla güçlendirilmiş. Sepet, titizlikle örülmüş ve çiçekleri ışık ve gölge arasında nazik bir oyunda tutuyor; hem kırılganlık hem de sıcaklık hissi veriyor.

Kompozisyon, izleyicinin gözünü çiçek demetindeki ince sapların doğal zarafetle dolanışını takip etmeye davet ediyor. Bu organik hareket hissi, sepetin yapısal geometrisiyle ustaca dengelenmiş; anı zamana kilitliyor. Mat arka plan, karanfillerin doygun tonlarının öne çıkmasına olanak tanıyor; sakin bir güzellik, nostalji ve hayatın geçiciliğini çağrıştırıyor. Eserde, klasik Amerikan natürmortlarının stili seziliyor ve doğanın zarafeti ile günlük nesnelerde saklı sessiz hikayeler üzerine sessiz bir meditasyon sunuyor.