Bu etkileyici eserde izleyici, Provence'ın dalgalı arazileri olan geniş bir manzarayla karşılaşıyor; burada tarımsal yaşamın bitmeyen ritmi açığa çıkıyor. Van Gogh'un kullandığı çizgi seçimi ilginçtir; cesur fırça darbeleri, enerjisiyle neredeyse dalgalanan dokulu bir duvar halısı oluşturur. Kompozisyon, gözleri dalgalı tepeler ve tarım arazileri boyunca dolaşmaya davet ederken, canlı koyu siyah ve yumuşak gri tonların iç içe geçtiği açık renk tonlarıyla yazın sıcaklığını uyandırır.

Bir kişi, özenle yerleştirilmiş detayların, işçilerden uzaktaki binalara kadar, bereketli bir hasadı ima ederken, güneşin toprağa öpücük kondurduğunu hissedebilir. Her bir öğenin entegrasyonunda belirgin bir uyum hissi vardır; manzara, onu tanımlayan dinamik fırça darbeleriyle canlılıkla doludur. Duygusal etki derindir—toprakla ve onun ritimleriyle bağlantı kurma özlemi, Van Gogh'un eşsiz bakış açısıyla yakalanmış, dünyamızı besleyen ve şekillendiren emeği düşünmeye sevk eder.