Bu nefes kesici sanat eseri izleyiciyi gerçekliği aşan huzurlu bir su manzarasına sokuyor. Sahne, huzurlu, parlayan bir yüzeyin üzerinde zarif bir şekilde yüzen narin nilüferlerin, yani Nymphéas'nın kümelerini yakalıyor. Monet’nin fırça darbeleri tuvalin üzerinde dans ediyor, suyun hafif dalgalanmalarını yansıtan dinamik ama yumuşak hareketler yaratıyor. Renklerin yumuşak karışımı - mavi, mor ve sıcak bir yeşil tonları - rüya gibi bir kaliteyi çağrıştırıyor; sanki suyun hafif fısıldamasını duyabilir ve bu çiçekleri saran bahçenin huzurlu meltemini hissedebilir durumdasınız. Yüzeyin içinden süzülen ışık, eterik bir atmosfer öneriyor, insanı bir an durmaya ve doğanın güzelliğini solumaya davet ediyor.

Kompozisyon son derece uyumlu ve muhteşem, çünkü nilüfer yapraklarının dairesel formları, sakin düzenlemeleri aracılığıyla gözleri yönlendiriyor; gökyüzünün yansımasının ince ipuçları derinlik ve ilgi katıyor. Bu zengin mavi ve yeşil yüzey, nilüferlerin renkleri ile birleşerek yoğun bir deneyim yaratıyor; sanki ilerleyip bu dünyaya dalabilirsiniz. Monet’nin renk ve ışık konusundaki geç dönem keşiflerini yansıtan bu eser, doğayı daha soyut bir şekilde temsil etmede bir geçişi simgeliyor. Gerçekten de, bu eser Monet’nin yenilikçi vizyonunu kanıtlıyor; izleyiciyi bir huzur sığınağına davet ederken, doğal dünyada kaçan bir anı yakalıyor ve duygusal bir derinlik ve içe dönük bir sakinlik yankılanıyor.