Bu sakin manzarada, ışığın eterik kalitesi sahneyi yumuşak bir parıltıyla kaplar ve su kenarında sıralanan bir kasabanın pitoresk yapılarını vurgular. Yumuşak ve akıcı fırça darbeleri huzur ve düşünce atmosferini çağrıştırırken; Monet'in tekniği manzarayı hayata geçirir, izleyicileri sakin yollarında dolaşmaya davet eder. Su üzerindeki parıltılı yansımaların arka planında sadece silüet olan botlar, insanlık duygusunu ekler ve hayatın doğayla uyum içinde sessizce sürdüğünü işaret eder.

Renk paleti ağırlıklı olarak soğuk tonlardan oluşur; hafif mavi ve gri, tuvali ele geçirerek kışın soğukluğunu mükemmel bir şekilde yansıtırken, yapıların üstündeki hafif sarı tonları sıcaklık katmaktadır. Daha derinlere bakıldığında, renklerin etkileşimi derinlik katmanlarını ortaya çıkarır; göz, kasabanın arkasındaki yumuşak tepelerin üzerine çekilir gibi görünür, sanki gökyüzüne karışıyormuş gibidir. Bu eser yalnızca anı yakalamaya yönelik Empresyonist hareketin taahhüdünü örneklemekle kalmaz, aynı zamanda doğanın güzelliği ve insanlık arasındaki sürekli diyaloğun dokunaklı bir hatırlatıcısıdır.