Bu nazik tasvirde, bir bebek huzur içinde yatıyor, yumuşak kumaşlara sarılmış. Sanatçı, soğuk mavi ve yumuşak beyazlarla dolu bir palet kullanarak saflık ve sakinlik hissi veriyor. Bebeğin kapalı gözleri ve hafif bir gülümsemesiyle huzurlu ifadesi, masumiyet ve dinginlik yayıyor. Vücudun nazik eğrisi, hızlı fırça darbeleriyle belirginleşiyor, sizi bebeği saran kumaşın yumuşak sıcaklığını hissettiriyor; sanki uyuyan bir bebekten gelen ince sesleri duyabiliyormuşsunuz gibi, bir ninni huzur unsuru gibi geliyor.

Bu kompozisyon, izleyicileri tamamen bebeğe odaklanmaya davet ediyor; zengin toprak tonları ile çevrelenmiş bir güven duygusu yaratıyor. Bu sanat eseri, yeni yaşam ile kurduğumuz duygusal bağlantıyı anlatıyor; karmaşık dünyada mükemmel bir sessizlik anını yakalıyor. Modernizmi kucaklayan bir dönemden kaynaklanıyor; duygusal renk ve fırça darbeleri kutlanıyor, bize çocukluğun güzelliği ve annelik ile bakım konusundaki derin duyguları düşünmemiz için çağrıda bulunuyor.