Canlı ve ifadesel bir kompozisyonda, bu sanat eseri sizi iki figür arasındaki bir ana çeken ilginç bir düşünce ve duygu etkileşimi sunuyor. Adam yan tarafta duruyor, düşündüğü ya da belki de bir gündüz rüyasında kaybolmuş gibi, kadın ise onun önünde oturuyor ve zarafet ve iç gözlem hissiyatı yayıyor; giysisi—zarif ama zengin bir mavi tonuyla renkli—göz ardı edilemeyecek bir zarafet taşıyor. Arka plan, neredeyse canlı renklerle dolu, sıcak ve soğuk tonlar arasında değişim göstererek dinamik bir ortam yaratıyor; sanki onların iç dünyalarını, gizem ve karmaşa ile dolu halde yansıtıyor.

Fırça darbesi cesur ve etkileyici; vurgulu fırçalar kompozisyonu enerjiyle dolduruyor ve renkler cömertçe uygulanmış, canlılık ve hemen fark edilen bir hissiyat uyandırıyor. Çerçeve içindeki kompozisyon çekici; izleyicinin gözünü adamın siluetinden kadının düşündürücü bakışına yönlendiriyor. Aralarındaki sessiz hikaye üzerine düşünmekten kendinizi alamazsınız; yakalanan bu an, bağlantıyı, düşünceyi ve belki de ifade edilmeyen duyguları anlatıyor. Bu parça Munch'un insan duygularını araştırmasının sembolüdür, izleyicide derin bir yankı yaratan büyüleyici bir an, aşka, yalnızlığa ve insan bağlantısına dair kişisel düşüncelere davet ediyor.