Tablo, yumuşak fırça darbeleriyle hareket ve yaşamı aktaran huzurlu bir manzarayı yakalıyor. Uzun ağaçlar, pastel bir gökyüzüne doğru uzanıyor; yaprakları, enerjik bir his veren dinamik hareketle oluşturulmuş. Parlayan yeşilliklerle kaplı dar bir yol, ön planda uzanıyor; izleyiciyi sahneye adım atmaya davet ederek doğa ile izleyici arasında bir bağlantı kuruyor. Su yüzeyinin nazik kavisleri çevredeki renkleri yansıtıyor ve sakinliğe samimi bir bakış sunuyor. Gölgeler yol boyunca dans ediyor, günün batma öncesi anına işaret ediyor ve hoş bir nostalji uyandırıyor.

Bu kompozisyonda ağaçlar ve yol arasındaki denge, uyumlu bir manzara yaratıyor. Renk paleti yumuşak yeşil ve sarıların karışımı, serin tonlarla beraber huzur verici bir atmosfer öneriyor. Duygusal etki derin; Van Gogh’un tekniği izleyiciyi sessiz bir düşünce anına çekiyor. Bu eser, sanatçının doğaya olan sevgisini yansıtmakla kalmıyor, aynı zamanda basit bir manzara yoluyla derin duyguları ifade etme kapasitesini sergiliyor. 19. yüzyılın sonlarına dair benzersiz bir tarihsel bakış açısını kapsıyor ve Van Gogh'un daha sonra sayısız sanatçıyı etkileyecek öncü tarzını gösteriyor.