Bu eser, deniz kıyısında huzurlu bir anı güzellikte yakalayarak, hem tanıdık hem de sihirli bir manzarayı vurguluyor. Geleneksel kıyafetler giymiş iki figür, karla kaplı bir kayalık üzerinde durarak ufka bakıyor. Pozları, paylaşımcı bir anlayış ile düşünceli bir duruş sergiliyor, sanki önlerindeki manzaraya dair derin bir anlayış paylaşıyorlarmış gibi. Aşağıda, renkli balıkçı tekneleri ve sevimli evlerden oluşan bir grup, buzlu suları noktalıyor; her bir renk patlaması, beyaz ve mavi tonlarının paletine yaşamsallık katıyor.

Renk paleti, yumuşak pastel tonlar ile cesur renkler arasında etkileyici bir etkileşim sunuyor; teknelerin ve evlerin sıcak turuncu ve kırmızıları, manzaranın soğuk mavi ve beyazları ile canlı bir tezat oluşturuyor. Bu tezat, duygusal bir yankı uyandırarak, soğuk arasında sıcaklık hissini, potansiyel bir yalnızlık içinde umudu canlandırıyor. Düzgün fırça darbeleri, rüya gibi bir nitelik kazandırarak, izleyiciyi bu huzurlu ama dokunaklı anı kaybetmeye davet ediyor; bu an, insan bağlantısının doğanın büyüklüğü karşısındaki güzelliğini anımsatıyor.