ภาพแกะสลักนี้ถ่ายทอดภาพชายคนหนึ่งที่นอนพักผ่อนด้วยสีหน้าสงบและครุ่นคิด เส้นสายที่เรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยความรู้สึกของศิลปินช่วยเน้นรูปทรงอ่อนนุ่มของหมอนและใบหน้า โดยเฉพาะเคราที่ดูนุ่มนวล แผนสีขาวดำช่วยเพิ่มความลึกซึ้งทางอารมณ์และสะท้อนความเปราะบางและความเคร่งขรึมของช่วงเวลานี้ โครงสร้างภาพที่เรียบง่ายกับเส้นแรเงาอ่อนๆ เติมชีวิตให้กับพื้นที่ว่าง ทำให้ผู้ชมโฟกัสไปที่การมีอยู่ของมนุษย์และความเงียบสงบโดยรอบ งานชิ้นนี้ยังสะท้อนบริบททางประวัติศาสตร์ของต้นศตวรรษที่ 20 ซึ่งศิลปะกำลังเปลี่ยนผ่านจากความสมจริงสู่การแสดงออกทางอารมณ์และสัญลักษณ์ต่างๆ เป็นการแสดงความเคารพต่อความตาย ความทรงจำ และความสง่างามแห่งการพักผ่อนครั้งสุดท้าย