Deze delicate ets vangt het aangrijpende tafereel van een man in rust, zijn profiel sereen en contemplatief, en roept een laatste moment van stilte op. Met spaarzame, expressieve lijnen beeldt de kunstenaar de zachte contouren van het kussen en de gelaatstrekken subtiel uit, en benadrukt zijn vredige gelaatsuitdrukking en de zachte krullen van zijn baard. Het beperkte kleurenpalet, uitsluitend bestaand uit nuances van zwart en wit, versterkt de emotionele impact en benadrukt de kwetsbaarheid en plechtigheid van het moment. De minimalistische compositie laat subtiele arceringen en delicate schaduwwerking het lege ruimte tot leven brengen; deze eenvoud nodigt de kijker uit zich te focussen op de menselijke aanwezigheid en de intieme stilte die haar omringt. Het werk weerspiegelt ook de historische context van begin 20e eeuw, waarin realisme overging in meer suggestieve en emotionele representaties. Een stille ode aan sterfelijkheid, herinnering en waardigheid in de laatste rustplaats.