Το έργο τέχνης παρουσιάζει μια εντυπωσιακή σύνθεση νεκρής φύσης, εστιάζοντας σε ένα ζωντανό μπουκέτο ανεμώνων. Τα λουλούδια, με τα βαθιά κόκκινα, μωβ και λευκά πέταλά τους, είναι διατεταγμένα σε ένα σκούρο, σχεδόν μαύρο, κεραμικό βάζο. Η σύνθεση είναι απλή, αλλά ισχυρή, με τα λουλούδια να τραβούν αμέσως την προσοχή. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί με δεξιοτεχνία το χρώμα, ιδιαίτερα τις αντίθετες αποχρώσεις των λουλουδιών σε ένα πλούσιο, χρυσοκίτρινο ύφασμα που χρησιμεύει ως φόντο. Οι πτυχές του υφάσματος δημιουργούν δυναμικές σκιές και φωτεινότητες, προσθέτοντας βάθος και υφή στη σκηνή.

Αυτός ο πίνακας αποδεικνύει μια εκλεπτυσμένη τεχνική με σαφή προσοχή στο φως και τη σκιά. Ο σμαραγδένιος πράσινος τοίχος στο παρασκήνιο και η λεπτή αντανάκλαση του φωτός στο τραπέζι συμβάλλουν στη συνολική αίσθηση του χώρου και του όγκου. Η τοποθέτηση των λουλουδιών, του υφάσματος και του βάζου φαίνεται σκόπιμη. Το έργο προκαλεί μια αίσθηση γαλήνης και ενδοσκόπησης, προσκαλώντας τον θεατή να σταματήσει και να εκτιμήσει την ομορφιά της καθημερινότητας, με μια πινελιά κομψότητας.