Το έργο τέχνης παρουσιάζει μια αυστηρή, σχεδόν ανησυχητική νεκρή φύση. Το επίκεντρο είναι αναμφίβολα η ποικιλία νεκρών ψαριών, τα σχήματα των οποίων είναι διατεταγμένα σε μια τραχιά επιφάνεια, ίσως ένα τραπέζι ή το έδαφος. Τα ίδια τα ψάρια, που αποδίδονται σε μια παλέτα από σιωπηλά κόκκινα, λευκά και καφέ, παρουσιάζουν μια σπλαχνική ποιότητα. τα άψυχα μάτια και τα ανοιχτά στόματά τους συμβάλλουν στη συνολική αίσθηση της θνησιμότητας της ζωγραφικής. Ένα μεγάλο, πράσινο κεραμικό κανάτι στέκεται περίοπτα στα δεξιά, το σχήμα του προσφέρει μια αντίθεση με τα πιο οργανικά σχήματα των ψαριών και άλλων στοιχείων. Το φόντο υπαινίσσεται μια θαλασσογραφία, με μια υπόδειξη νερού και ουρανού, προσθέτοντας ένα στρώμα συμφραστικής βάθους στη σύνθεση. Η τεχνική του καλλιτέχνη, εμφανής στις χαλαρές πινελιές και στην έμφαση στο παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, προκαλεί μια αίσθηση αμεσότητας και ωμότητας.