Η σκηνή ξετυλίγεται μπροστά μας, ένα ηλιόλουστο απόγευμα στο λιμάνι. Ο καλλιτέχνης αποτυπώνει με μαεστρία το παιχνίδι του φωτός στο νερό, μια αστραφτερή έκταση από τιρκουάζ και σμαράγδι. Οι πινελιές, σύντομες και ζωηρές, χορεύουν στον καμβά, αντανακλώντας τις λεπτές κινήσεις των κυμάτων. Σκάφη όλων των μεγεθών, από ταπεινά αλιευτικά σκάφη μέχρι κομψά ιστιοφόρα, γεμίζουν τη σκηνή, με τους ιστούς τους να υψώνονται προς τον ουρανό.

Στην άλλη πλευρά του νερού, υψώνεται ένας ασβεστολιθικός γκρεμός, που στεφανώνεται από καταπράσινο πράσινο, και μια γραφική πόλη φαίνεται να κουρνιάζει στην άκρη του. Ο ουρανός είναι μια συμφωνία μπλε και λευκού, με σύννεφα που φαίνονται να παρασύρονται τεμπέλικα, ρίχνοντας απαλές σκιές στο λιμάνι. Ο πίνακας προκαλεί μια αίσθηση γαλήνης, μιας τέλειας στιγμής ανασταλμένης στον χρόνο. Σχεδόν αισθάνομαι τη ζεστασιά του ήλιου στο δέρμα μου και ακούω το απαλό χτύπημα του νερού στα σκάφη.