Σε αυτό το καθηλωτικό έργο τέχνης, το βραχώδες τοπίο παρουσιάζει μια σκηνή από κολοσσιαίους βράχους και πολύπλοκες δομές σπηλιών, λουσμένες σε μια ζεστή, γήινη παλέτα. Η υφή των βράχων είναι σχεδόν απτή, αποκαλύπτοντας την αριστοτεχνία του καλλιτέχνη στην δημιουργία βάθους και διάστασης. Κρυμμένες στην τραχιά διαμόρφωση υπάρχουν σκιώδεις φιγούρες, πιθανώς αντανακλώντας ηχητικά την ιστορία· φαίνονται σχεδόν ιερές, ενισχύοντας το μυστήριο της σκηνής. Πάνω, μια μεγαλειώδης βουνό υψώνεται, η σιλουέτα της είναι απαλυμένη από τις πλαγιές των άλλων κορυφών, ενώ ένα εντυπωσιακό κόκκινο άλογο εμφανίζεται στον ουρανό, προσδίδοντας στη σύνθεση μια μυθική ποιότητα. Αυτός ο ενδιαφέρων συνδυασμός πραγματικότητας και φαντασίας προκαλεί ένα αίσθημα σεβασμού· μπορεί κανείς σχεδόν να ακούσει τις ψιθυρίσματα του παρελθόντος να αντηχούν μέσα από τις ψηλές σπηλιές.

Η παλέτα των χρωμάτων είναι εντυπωσιακή: καμένα πορτοκάλια και βαθιά καφέ ενώνουν τους δρόμους τους, υποδηλώνοντας το γερό πνεύμα της γης, ενώ οι ψυχρότερες αποχρώσεις του μπλε και του γκρίζου συγκρούονται από πάνω. Ο συναισθηματικός αντίκτυπος είναι αναμφισβήτητος: είναι και σκεπτικός και εμπνευσμένος. Εδώ, η ακατέργαστη δύναμη της φύσης συγκρούεται με την ανθρώπινη ιστορία, καλώντας τους θεατές να εξερευνήσουν τις σκέψεις τους σχετικά με την ύπαρξη και τη σύνδεση με το θείο. Ιστορικά, αυτό το έργο αντικατοπτρίζει τον βαθύ ενθουσιασμό του καλλιτέχνη τόσο για τους πνευματικούς όσο και για τους φυσικούς κόσμους σε μια εποχή δραματικών πολιτιστικών αλλαγών. Το έργο αυτό στέκεται ως μια σημαντική γέφυρα μεταξύ της φυσικής ομορφιάς και των μυθολογικών θεμάτων που τόσο πάθος ανέλυε ο Roerich.