Μια ήσυχη σκηνή ξετυλίγεται κατά μήκος ενός ήρεμου υδάτινου διαδρόμου, λουσμένη από το απαλό φως ενός διαχυτού ουρανού. Ένα ταπεινό αγροτόσπιτο, ζωγραφισμένο σε απαλά γήινα χρώματα, στέκεται αναπαυτικά στην όχθη, η οροφή του διακόπτεται απαλά από τα γύρω δέντρα. Οι πινελιές του καλλιτέχνη αποδίδουν με ευαισθησία την υφή του παλιού ξύλου και της φθαρμένης πέτρας, καλώντας τον θεατή να φανταστεί την ρουστίκ ζωή στο εσωτερικό του. Στο προσκήνιο, ένα στενό χωμάτινο μονοπάτι οδηγεί το βλέμμα σε έναν ψαρά που υπομονετικά στέκεται σε μια μικρή βάρκα κάτω από τον απέραντο και χλωμό ουρανό.

Η σύνθεση ισορροπεί αρμονικά τη φύση και την ανθρώπινη παρουσία· οι οριζόντιες γραμμές του νερού και της γης αντιπαραβάλλονται με τις κάθετες μορφές των πυκνών δέντρων, τα φύλλα των οποίων απεικονίζονται σαν θολές κηλίδες βαθέος πράσινου και καφέ με πινελιές φωτός. Η παλέτα είναι ήπια αλλά πλούσια, αντανακλώντας τη σιωπηλή αξιοπρέπεια της εξοχικής μοναξιάς. Μια αίσθηση ηρεμίας κυριαρχεί, ενισχυμένη από την λεπτή αλληλεπίδραση του συννεφιασμένου ουρανού και των απαλά αντανακλαστικών στην επιφάνεια του νερού, προκαλώντας μια σχεδόν διαχρονική γαλήνη.