Αυτό το λαμπερό νεκρό αντικείμενο αποτυπώνει έναν πλούσιο ανθοδέσμη από παιώνιες και ψεύτικα πορτοκαλί άνθη, που ξεχειλίζουν ζωντανά από ένα λεπτομερώς ζωγραφισμένο κεραμικό βάζο. Οι πινελιές του καλλιτέχνη είναι ένας ζωντανός χορός σύντομων, υφασματωδών πινελιών που δημιουργούν πλούσια στρώματα χρώματος και φωτός, προσδίδοντας απτή βάθος και απαλότητα. Η σύνθεση εστιάζει στην ανθοδέσμη, η οποία απλώνεται φυσικά και κάπως άγρια πάνω σε ένα αμυδρό, γήινο φόντο που μοιάζει να παλλεται με λεπτή ζεστασιά. Η παλέτα ισορροπεί βαθιά κόκκινα και πράσινα με στιγμές κρεμώδους λευκού και πινελιές μπλε, προκαλώντας αίσθηση φρεσκάδας και ζωτικότητας.

Το συναισθηματικό αποτέλεσμα του έργου είναι μια ήσυχη χαρά — ένας εορτασμός της εφήμερης ομορφιάς της φύσης που αιχμαλωτίζεται σε ένα οικείο, καθημερινό περιβάλλον. Ζωγραφισμένο το 1878, το έργο αντανακλά την ιμπρεσιονιστική ευαισθησία του καλλιτέχνη, δίνοντας έμφαση στην εντύπωση του φωτός και του χρώματος παρά στον λεπτομερή ρεαλισμό. Τα λουλούδια μοιάζουν να λικνίζονται απαλά σε ένα αόρατο αεράκι, προσκαλώντας τον θεατή να πλησιάσει και να απολαύσει το λεπτό άρωμά τους και τη γαλήνια χάρη της στιγμής. Αυτός ο πίνακας κατέχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία της τέχνης για την τρυφερή απεικόνιση του νεκρού φύτου, συνδυάζοντας ζωντανή έκφραση με διαλογιστική γαλήνη.