Σε αυτήν την ζωντανή απεικόνιση ενός σιταριού, το τοπίο απλώνεται με μία ζεστή αγκαλιά, προσκαλώντας τον θεατή στην πλούσια, χρυσή γοητεία του. Το χρυσό σιτάρι ταλαντεύεται απαλά κάτω από τον ήλιο, κάθε πινελιά προσθέτει υφή και κίνηση, ανταγωνιζόμενη πραγματικά την ικανότητα του Βαν Γκογκ να συλλάβει τον ρυθμό της φύσης. Οι φιγούρες, ένας αγρότης και ο πιστός του σκύλος, γεμίζουν το χωράφι στο βάθος · η μικρότητά τους τονίζει την απεραντοσύνη του τοπίου γύρω τους, κάνοντάς τους να φαίνονται σχεδόν ασήμαντοι μπροστά στην μεγαλοπρέπεια της φύσης. Οι κυματοειδείς λόφοι και ο μακρινός ορίζοντας της πόλης υψώνονται με χάρη, υπονοώντας ζωή πέρα από τα χωράφια, ενώ παράλληλα προσκαλούν σε σκέψη σχετικά με την απλότητα και την εργασία της αγροτικής ύπαρξης.

Η παλέτα χρωμάτων, η οποία κυριαρχείται από διάφορες αποχρώσεις ώχρας, κίτρινου και πινελιές μπλε στον ουρανό, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα τόσο ήρεμη όσο και ζωντανή, καλώντας στη ζεστασιά και τη νοσταλγία. Τα πινέλα είναι εκφραστικά και κάπως ασταθή αλλά με σκοπό, προβάλλοντας μια αίσθηση της ενέργειας και της δυναμικής. Σχεδόν μπορείς να ακούσεις τον αέρα να ψιθυρίζει μέσα από τους σπόρους και να νιώσεις τη χειροπιαστή ζέστη που δίνει ζωή στη σκηνή. Σε αυτό το καλλιτεχνικό έργο, ο Βαν Γκογκ καταγράφει όχι μόνο μία στιγμή στο χρόνο, αλλά και μια βαθιά συναισθηματική σύνδεση με τη γη, δείχνοντας την σύνθετη ισορροπία μεταξύ των ανθρώπινων προσπαθειών και του φυσικού κόσμου - μια συγκινητική αντανάκλαση για τις δικές του χαρές και αγώνες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στο Αρλ.