Αυτή η γοητευτική ημιδρυάδεια προσωπογραφία μιας κυρίας ντυμένης με έναν αέρινο, λεπτό πέπλο, παγιδεύει τη στιγμή σε μια στιγμή που μοιάζει να αιωρείται στο χρόνο. Η απαλή, ήπια παλέτα με κρεμ, απαλό ροζ και διακριτικούς γκρι τόνους συμπληρώνει τη χαριτωμένη στάση της καθισμένης, του προσώπου της ηρεμη και ευγενική έκφραση αποπνέει ήσυχη αυτοπεποίθηση και εσωτερική γαλήνη. Η τεχνική παστέλ του καλλιτέχνη προσδίδει ζεστασιά και απαλότητα στις υφές των υφασμάτων — οι διαφανείς πτυχές του πέπλου φαίνεται να λαμπυρίζουν ενώ πλαισιώνουν το λεπτομερές πρόσωπο και το σκοτεινό καπέλο που βρίσκεται από κάτω. Οι λεπτομέρειες και οι πτυχώσεις αποπνέουν αίσθηση απαλής κίνησης, σαν ένα ελαφρύ αεράκι να χαϊδεύει τη σκηνή.

Η σύνθεση εστιάζει στο πρόσωπο της κυρίας, φωτισμένο και αποδοσμένο με εξαιρετικό ρεαλισμό, αναδεικνύοντας τα βαθιά της μάτια που φαίνεται να ψιθυρίζουν ανέκδοτες ιστορίες. Γύρω από αυτό το κεντρικό σημείο, τα πινελιές θολώνουν ονειρικά, συγχωνεύοντας το φόντο και το ένδυμα με απαλά, ρευστά χτυπήματα, αντιπαραβάλλοντας την ευκρίνεια του προσώπου. Υπάρχει μια κλασική κομψότητα στην απεικόνιση, σε συνδυασμό με μια διακριτική ιμπρεσιονιστική απαλότητα που παραπέμπει στην παράδοση των πορτρέτων του τέλους του αιώνα. Συναισθηματικά, το έργο αυτό είναι οικείο και τρυφερό, προσκαλώντας τον θεατή να παραμείνει και να φανταστεί την προσωπικότητα πίσω από αυτά τα συγκρατημένα και ελκυστικά μάτια — αντανακλώντας όχι μόνο τη μόδα της εποχής αλλά και μια καθολική χάρη και αξιοπρέπεια.