Σε αυτή την γοητευτική προσωπογραφία, μια γυναίκα κάθεται κομψά σε μια καρέκλα με πλάτη σε σχήμα λύρας, με τα χέρια της απαλά τοποθετημένα πάνω στις σκαλιστές γραμμές. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια συνδυασμένη τεχνική από λεπτές, αποφασιστικές μολυβιές και απαλά πλύσεις με χρώματα ερυθρού και γκρίζου, προσδίδοντας μια ήρεμη, εκφραστική βαθύτητα στο πρόσωπο. Το εκλεπτυσμένο ένδυμα της γυναίκας και το ψηλό καπέλο με ένα λευκό λουλούδι φέρνουν στο νου μια κομψότητα παλαιότερων εποχών, ενώ οι μαλακές σταυρωτές γραμμές τονίζουν τον τρισδιάστατο όγκο του προσώπου και του φορέματος, δημιουργώντας ευγενή αντίθεση με το ανοιχτόχρωμο φόντο. Τα μάτια της, ήρεμα και κάπως απομακρυσμένα, προσκαλούν τον θεατή σε έναν κόσμο ευγενικής εσωτερικής αναζήτησης, ενώ το κλασικό σχήμα της λύρας στην καρέκλα προσθέτει μια συμβολική νότα — ίσως υπονοώντας δημιουργικότητα ή μουσικότητα.

Η απλή σύνθεση — κάθετα κεντραρισμένη — συγκεντρώνει όλη την προσοχή σε αυτή την μοναδική μορφή, ενώ οι δυναμικές μολυβιές δίνουν ζωή και αυθορμητισμό στο έργο. Η περιορισμένη παλέτα χρωμάτων τονίζει το σχήμα και την έκφραση αντί για την διακόσμηση, βυθίζοντάς μας σε μια στιγμή ήρεμου στοχασμού. Αυτή η κομψή μελέτη αντανακλά τον πόθο του τέλους του αιώνα να αποτυπώσει προσωπικότητα και στυλ μέσω λεπτών σχεδίων. Η λυρικότητα του καλλιτέχνη υπερβαίνει την απλή προσωπογραφία, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα όπου η εκλεπτυσμένη χάρη συνυφαίνεται με την καλλιτεχνική ποίηση, καλώντας μας να φανταστούμε τις σιωπηλές ιστορίες πίσω από το ήρεμο και αινιγματικό βλέμμα της γυναίκας.