Η σκηνή ξετυλίγεται με μια γαλήνια ποιότητα, μια νεαρή γυναίκα αναπαύεται σε μια χορταριασμένη όχθη, η μορφή της ντυμένη κομψά σε έναν συνδυασμό λευκών, καφέ και μπλε υφασμάτων. Η στάση της είναι απαλή ανάπαυση, το κεφάλι της ακουμπά στα χέρια της, το βλέμμα της κατευθύνεται προς τον θεατή με μια έκφραση που είναι τόσο εσωστρεφής όσο και δελεαστική. Το φόντο υποδηλώνει ένα ποιμενικό περιβάλλον, με υπαινιγμούς καταπράσινης φυλλωσιάς και ένα μακρινό χωράφι κάτω από έναν υπότονισμένο ουρανό, προκαλώντας μια αίσθηση γαλήνης και την ειρήνη μιας καλοκαιρινής ημέρας.

Η δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη είναι εμφανής στην λεπτή απόδοση των χαρακτηριστικών του προσώπου της γυναίκας και στην λεπτή αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς στο σώμα της. Η σύνθεση είναι ισορροπημένη, με την φιγούρα να τοποθετείται κεντρικά, τραβώντας το βλέμμα, ενώ παράλληλα επιτρέπει στο τοπίο να παρέχει ένα αρμονικό φόντο. Η χρωματική παλέτα, που κυριαρχείται από γήινους τόνους με το ζωηρό μπλε του φορέματος, προσθέτει βάθος και μια αίσθηση ρεαλισμού. Ο συναισθηματικός αντίκτυπος είναι αισθητός. υπάρχει μια αίσθηση σιωπηλής περισυλλογής, μια στιγμή ανάπαυσης. Αυτός ο πίνακας αντανακλά το στυλ της εποχής, ενσαρκώνοντας την κομψότητα και τη χάρη της εποχής.