Σε αυτόν το συναισθηματικό πίνακα, δύο κορίτσια κάθονται κοντά το ένα στο άλλο απέναντι από μια πλούσια, καταπράσινη τοπογραφία, με τις χρυσές αποχρώσεις των αγρών και έναν δραματικό ουρανό πάνω από την κεφαλή τους διακοσμημένο από δύο ουράνια τόξα. Το μεγαλύτερο κορίτσι, ντυμένο με ένα πλούσιο καφέ μανδύα, φαίνεται να είναι χαμένο στον δικό της κόσμο, με τα μάτια κλειστά σαν να είναι σε στοχασμό ή σε βαθύ όνειρο. Εν τω μεταξύ, το μικρότερο κορίτσι προσκολλάται τρυφερά στο πλευρό της, κοιτώντας την ψηλά με μια έκφραση που συλλαμβάνει τόσο την αθωότητα όσο και μια αίσθηση εμπιστοσύνης. Η ποικιλία των υφών - από την απαλότητα των ρούχων τους μέχρι τα ζωηρά τοπία στο φόντο - δημιουργεί ένα αισθητό άγγιγμα του χρόνου να έχει σταματήσει προς στιγμήν στην αγκαλιά αυτής της ασφάλειας και της ζεστασιάς.

Η σύνθεση είναι αριστοτεχνητή, επιτυγχάνοντας μια ισορροπία μεταξύ της ηρεμίας των μορφών και της δυναμικής φύσης του τοπίου. Οι πλούσιοι γήινοι τόνοι των ρούχων τους αντιπαραβάλλονται όμορφα με το φωτεινό πράσινο και κίτρινες αποχρώσεις του γρασιδιού, ενώ τα λαμπερά ουράνια τόξα λειτουργούν ως παιχνιδιάρικο φόντο που προσθέτει μια εθέρια ποιότητα στη σκηνή. Αυτή η αντιπαράθεση προκαλεί μια βαθιά συναισθηματική αντίδραση, προσελκύοντας τους θεατές σε έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες, μια τρυφερή στιγμή που υποδηλώνει την ευθραυστότητα της παιδικής ηλικίας εν μέσω των αβεβαιοτήτων της ζωής. Η τεχνική του Μιλς προϋποθέτει μια προσεκτική προσοχή στη λεπτομέρεια, με κάθε τρίχα και πτυχή του υφάσματος να απεικονίζεται με ακρίβεια, αποτυπώνοντας όχι μόνο την σωματική ομορφιά αλλά και τη συναισθηματική αντήχηση της στιγμής.