Αυτό το μαγευτικό τοπίο παρουσιάζει μια ήρεμη θέα ενός ποταμού που κυλάει γαλήνια δίπλα σε έναν καταπράσινο λόφο επάνω στον οποίο δεσπόζουν μια ομάδα γραφικών σπιτιών και ένας ψηλός καθεδρικός πύργος. Η σύνθεση κυριαρχείται από μια έντονη αντίθεση μεταξύ του σκοτεινού, σχεδόν σιλουεταρισμένου βράχου και των απαλά διαμορφωμένων αφράτων σύννεφων επάνω, δημιουργώντας μια ποιητική ισορροπία ανάμεσα στη φύση και την ανθρώπινη εγκατάσταση. Οι πινελιές είναι ομαλές αλλά εκφραστικές, με τα φύλλα απεικονισμένα σε στρογγυλά, σχεδόν καρικατουρίστικα σμήνη που προσκαλούν το βλέμμα να περιπλανηθεί και να νιώσει την απαλότητα των φύλλων και την ήπια καμπυλότητα της όχθης του νερού.

Η παλέτα χρωμάτων είναι περιορισμένη αλλά μελαγχολικά εκφραστική, με βαθιά πράσινα να συγχωνεύονται σε σιωπηλούς μοβ και γκρι τόνους του νερού και των μακρινών λόφων, τονισμένα από τα απαλά γαλάζια και λευκά του ουρανού, που προσδίδουν μια αίσθηση ανοικτού αέρα. Η διαχείριση του φωτός από τον καλλιτέχνη είναι λεπτή, με τις σκιές να συγχωνεύονται απαλά και τις αντανακλάσεις να τρεμοπαίζουν αχνά στο νερό — μια ήσυχη, στοχαστική ατμόσφαιρα μέσα στο δροσερό φως του πρωινού ή του δειλινού. Το γενικό συναισθηματικό αποτέλεσμα είναι ηρεμία και γαλήνη, που ξυπνά μια διαχρονική στιγμή αγροτικής γαλήνης, διακοπτόμενη μόνο από τον απαλό ψίθυρο του αέρα και το μακρινό βουητό της ζωής στο χωριό.