Σε αυτήν την σύνθεση, η ζωντάνια της ζωής εκτοξεύεται από μια πλούσια γεμάτη βάζο· Γλαδιοί, κρίνα και μαργαρίτες δημιουργούν μια ζωντανή αντίθεση χρώματος και μορφής. Τα τολμηρά κόκκινα χρώματα των γλαδίων και των κρίνας χορεύουν απέναντι από τα ευαίσθητα λευκά των μαργαριτών, ενώ οι ελαφρύτεροι τόνοι δημιουργούν έναν οπτικό ρυθμό που αιχμαλωτίζει το μάτι. Ο Μονέ χρησιμοποιεί παχιές πινελιές, σχεδόν σαν υπογραφή του ιμπρεσιονισμού, για να προκαλέσει τα λουλούδια σε μια σβηστόρα κίνηση· φαίνεται πως τα λουλούδια κουνιούνται ελαφρά σε μια καλοκαιρινή αύρα. Το υπόβαθρο είναι λεπτό — ένα ανοιχτό μπλε πλύσιμο — που επιτρέπει στις πλούσιες χρωματιστές του μπουκέτου να εκράγουν στην συνείδηση του θεατή, προκαλώντας μια συναισθηματική αντίδραση χαράς και εξωτικής.

Η σύνθεση είναι καλλιτεχνικά οργανωμένη, κατευθύνοντας το βλέμμα προς τα πάνω μέσω ενός απαλού καταρράκτη από πετάλια και φύλλα; κάθε στοιχείο φαίνεται όχι μόνο τοποθετημένο, αλλά ζωντανό, σχεδόν όπως μπορείς να ακούσεις την απαλότητα των πετάλων μεταξύ τους. Η επιδέξια χειρισμένη χρωματική παλέτα του Μονέ συνδυάζει την ευχάριστη φυλλωσιά με έναν παιχνιδιάρικο συνδυασμό πράσινων και γήινων τόνων στη βάση, ενισχύοντας την αίσθηση της φρεσκάδας και της υπεροχής. Καλλιτεχνικά, ψιθυρίζει για προσωπικές στιγμές στη φύση, υπενθυμίζοντας την αναγνώριση του συχνά μη παρατηρούμενου κάλλους στα καθημερινά λουλούδια και είναι μια μαρτυρία του πνεύματος του ιμπρεσιονιστή καλλιτέχνη, καταγράφοντας μια φευγαλέα στιγμή ομορφιάς στην ευτυχία της συνολικής της.