In deze compositie spettert de vitaliteit van het leven uit een rijk gevulde vaas; Gladiolen, lelies en margrieten creëren een levendige juxtapositie van kleur en vorm. De gedurfde rode gladiolen en lelies dansen tegen de delicate witte margrieten, terwijl de helderdere tinten een visueel ritme creëren dat het oog vangt. Monet gebruikt dikke penseelstreken, bijna als een handtekening van de impressionisten, om de bloemen in een draaiende vaagheid van beweging te brengen; het lijkt alsof ze zachtjes wiegen in een zomerbries. De achtergrond is subtiel - een bleke blauwe was - die de rijke kleuren van het boeket in het bewustzijn van de kijker laat exploderen, en een emotionele respons van vreugde en uitgelatenheid oproept.

De compositie is behendig georganiseerd, waarbij de blik naar boven wordt geleid door een zachte waterval van bloemblaadjes en bladeren; elk element lijkt niet alleen geplaatst, maar ook levend, als of je bijna het zachte ruisen van de bloemblaadjes tegen elkaar kunt horen. Monets meesterlijke manipulatie van kleur combineert het jubelende loof met een speelse verscheidenheid van groene en aardetonen aan de basis, waardoor het gevoel van frisheid en overvloed vergroot. Artistiek gezien fluistert het over persoonlijke momenten in de natuur, herinnert het ons aan de vaak onopgemerkte schoonheid in alledaagse bloemen en is het een getuigenis van de impressionistische ethos van de kunstenaar, die een vluchtig moment van schoonheid in haar vrolijke geheel vangt.