In deze serene compositie buigen de delicate takken van een wilg elegant, terwijl hun zachte takken naar een rustige waterspiegel reiken die de zachte tinten van een bewolkte lucht weerspiegelt. Het wateroppervlak is bezaaid met zachte golven, elke golf benadrukt door subtiele kleuraccenten - zachte groene en blauwe tinten komen naar voren terwijl de lelies in zachte clusters drijven, wat een harmonieuze balans creëert tussen de flora boven en de reflecties onder. Bij het bekijken van dit kunstwerk omarmt een gevoel van rust ons; de stilte van de scène vangt een moment van vreedzame verbinding met de natuur, waar de tijd lijkt stil te staan.

Het gedempte kleurenpalet, dat voornamelijk uit zachte grijs- en pasteltinten bestaat, belichaamt een etherische kwaliteit die de dromerige essentie met het realisme verenigt. De kunstenaar gebruikt vakkundig schaduwen en lijnen om diepte te creëren in de takken van de wilg, die prachtig contrasteren met de vloeibaarheid van het water. Deze juxtapositie tussen de statische aanwezigheid van de boom en de vloeibare beweging van het water versterkt de emotionele rust van het stuk, waarbij het de kijkers uitnodigt om op het oppervlak te blijven en misschien in de ontelbare reflecties te verdwalen.