Bu huzurlu kompozisyonda, narin bir söğüt dalı nazikçe eğilirken, yumuşak dalları sakin bir su yüzeyine uzanmakta ve bulutlu bir gökyüzünün yumuşak tonlarını yansıtmakta. Su yüzeyi, nazik dalgalarla noktalanmış olup, her biri, kümeler halinde yüzen nilüferler arasında beliren hafif yeşil ve mavi renk tonlarıyla vurgulanmıştır; bu da yukarıdaki bitki örtüsü ve altındaki yansımalar arasında uyumlu bir denge oluşturur. Bu esere bakarken, içimde bir huzur hissi canlanıyor; sahnenin sükuneti, doğayla barışçıl bir bağlantının anını yakalıyor ve zaman adeta askıya alınmış gibi hissediliyor.

Yumuşak gri ve hafif pastel tonlarıyla hâkim bir renk paleti, rüya gibi bir özü gerçekçilikle birleştirerek saydam bir kalite yansıtmakta. Sanatçı, söğütün dallarında derinlik oluşturmak için gölgeleri ve çizgileri ustaca kullanıyor; bu durum, suyun akışkanlığıyla mükemmel bir tezat oluşturuyor. Ağacın durağan varlığı ile suyun akışkan hareketi arasındaki bu tezat, eserin duygusal huzurunu artırarak izleyicileri yüzeyde kalmaya davet ediyor; belki de sayısız yansımada kaybolmak için.