Το έργο τέχνης αποτυπώνει μια εντυπωσιακή θαλασσινή σκηνή, όπου τα υφασμένα κύματα χορεύουν κάτω από έναν παστέλ ουρανό. Οι πινελιές είναι ζωντανές και ιμπρεσιονιστικές, μεταφέροντας αποτελεσματικά την κίνηση του νερού. Τόνους του τιρκουάζ και του βαθέος μπλε κυματίζουν πάνω στον καμβά, αντανακλώντας το φως με γοητευτικό τρόπο. Εντυπωσιακές βραχώδεις μορφές υψώνονται σαν φρουροί από τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, οι ανώμαλες επιφάνειές τους είναι χρωματισμένες σε γήινους τόνους που τονίζονται από ζωντανά πράσινα και θερμά ώχρα. Αυτές οι βράχοι δεν παρέχουν μόνο ένα σημείο εστίασης, αλλά επίσης μεταφέρουν και έναν συναισθηματικό τόνο. Παραμένουν ισχυρές και αδιάφορες εν μέσω της αδιάκοπης ροής του ωκεανού.

Όταν κοιτάζετε αυτόν τον πίνακα, υπάρχει μια αισθητή αίσθηση ηρεμίας που ανακατεύεται με τη δύναμη της φύσης. Η ατμοσφαιρική προοπτική που δημιούργησε ο Μονέ επιτρέπει στον θεατή να αισθάνεται ότι θα μπορούσε να εισέλθει στη σκηνή, σχεδόν κάνοντας τον αλμυρό αέρα να φαίνεται απτός. Το ιστορικό πλαίσιο εδώ παίζει σημαντικό ρόλο. Ζωγραφισμένο στο τέλος του 19ου αιώνα κατά τη διάρκεια του ιμπρεσιονιστικού κινήματος, το στυλ του Μονέ αγκαλιάζει τη φυσική ομορφιά και τις πρόσκαιρες στιγμές. Αυτό το έργο έχει σημασία για την εξερεύνηση του φωτός και της κίνησης, αποτυπώνοντας μια εποχή που τα καλλιτεχνικά όρια προχωρούσαν με χαρά.