Σε αυτή την καθηλωτική σκηνή, βλέπουμε τη θεά που καλωσορίζει την αυγή, η αιθέρια μορφή της είναι λεπτομερώς πλεγμένη με τα ανήσυχα σύννεφα. Η παλέτα παστέλ της —χρυσές θερμές αποχρώσεις που αντιτίθενται σε κρύους τόνους του μπλε— δημιουργεί μια μαγευτική ουράνια ατμόσφαιρα. Το φως που εκπέμπεται από την αριστερή κάτω γωνία φωτίζει το πρόσωπό της και ρίχνει μια απαλή λάμψη στους αγγέλους που αιωρούνται δίπλα της, προσδίδοντας στην σύνθεση μια θεϊκή ποιότητα. Ένας κόσμος ξυπνά από τη νάρκη του, υποδηλώνοντας την ένταση ανάμεσα στη νύχτα και την ημέρα. Μπορείτε σχεδόν να νιώσετε το απαλό θρόισμα των σύννεφων ενώ χώνονται για να αναγγείλουν την άφιξη του ήλιου.

Η σύνθεση προσελκύει το βλέμμα προς τα επάνω, σαν να μας προσκαλούν να γίνουμε μάρτυρες αυτής της θεϊκής νίκης από κάτω. Κάθε φιγούρα είναι γεμάτη από κίνηση, με ρέουσες draperies και αναδευόμενα σύννεφα να αλληλεπιδρούν δυναμικά. Ο κοιμισμένος Μορφέας ξαπλώνει σε μια χαλαρή στάση κάτω από τη σκηνή, προσφέροντας ισορροπία και μια αίσθηση ηρεμίας στην ξαφνική αναστάτωση. Σκεπτόμενοι το ιστορικό πλαίσιο, αυτό το έργο ηχεί με την εορταστική διάθεση του στυλ ροκοκό για το φως, τη σπατάλη και τις ένδοξες χαρές της ζωής, αποδίδοντας τέλεια αυτή την ενεργητική ενέργεια κατά τη διάρκεια της μετάβασης.