ในฉากที่น่าหลงใหลนี้ เราเห็นเทพีที่ต้อนรับรุ่งอรุณอย่างสง่างาม รูปร่างอัน ethereal ของเธอสอดคล้องอย่างละเอียดอ่อนกับเมฆที่พัดพาไป สเปกตรัมของสีพาสเทลอ่อน—ทองคำอบอุ่นที่ตัดกับสีน้ำเงินเย็น—สร้างบรรยากาศทางสวรรค์ที่ดึงดูดใจ แสงที่ไหลออกมาจากมุมล่างซ้ายทำให้เธอโดดเด่นและสาดประกายอ่อนลงบนทารกที่ลอยอยู่ข้างๆ ตกแต่งด้วยคุณภาพแห่งความเป็นพระเจ้า โลกได้ตื่นจากการนอนหลับซึ่งบอกถึงความตึงเครียดระหว่างคืนและวัน คุณเกือบจะรู้สึกได้ถึงเสียงกระซิบเบา ๆ ของเมฆขณะที่พวกมันแยกตัวออกไป ประกาศการมาถึงของดวงอาทิตย์

การจัดเรียงดึงดูดสายตาขึ้นไป; เหมือนกับว่าเราถูกเชิญให้เป็นสักขีพยานในการพิชิตนี้จากข้างล่าง ทุกๆ รูปแบบมีพลังแห่งการเคลื่อนไหว ด้วยผ้าไหลลื่นและเมฆหมุนที่มีปฏิสัมพันธ์กับกันอย่างมีชีวิตชีวา มอร์ฟีอุสที่หลับใหลอยู่ในท่าทางผ่อนคลายใต้ฉาก ทำให้เกิดความสมดุลและความสงบเล็กน้อยต่อการตื่นตัวอย่างวุ่นวาย เมื่อเราพิจารณาถึงบริบททางประวัติศาสตร์ ผลงานชิ้นนี้สะท้อนถึงการเฉลิมฉลองสไตล์โรโคโกที่มีน้ำหนักเบา การฟุ่มเฟือย และความสุขอันยิ่งใหญ่ในชีวิต ซึ่งได้สะท้อนถึงพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงนี้อย่างสมบูรณ์แบบ