Σε αυτή την εντυπωσιακή σύνθεση, αιθέρια πρόσωπα αιωρούνται παιχνιδιάρικα πάνω από ένα όνειρο όπως τοπίο, ενσαρκώνοντας μια σχεδόν θεϊκή λεπτότητα. Η σκηνή είναι ζωντανή με μια έντονη αλληλεπίδραση χρωμάτων που κυμαίνονται από απαλή κρέμα έως ζωηρό κόκκινο. Τα σύννεφα, ένα μείγμα από γκρι και λευκό, αγκαλιάζουν αυτά τα ουράνια όντα καθώς πλέκουν τα λουλούδια τους. Διακρίνουμε μια λαμπερή γυναίκα, την αναπαράσταση της Αυγής, που αναδύεται με χάρη, με τα ρούχα της να κυματίζουν γύρω της σαν την ελαφριά ποιότητα της αυγής. Οι τρυφερές εκφράσεις στα πρόσωπα των μορφών δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς και καλοσύνης, προσκαλώντας τους θεατές σε αυτή τη γαλήνια στιγμή.

Η σύνθεση είναι εκπληκτικά δυναμική, αλλά αρμονικά ισορροπημένη. Η τοποθέτηση των μορφών τονίζει την άνοδο της Αυγής, προσελκύοντας την προσοχή μας προς τα πάνω, ενώ η μορφή από κάτω ξαπλώνει, περικυκλωμένη σε μια άνετη αλλά ζωντανή ατμόσφαιρα. Αυτή η αντίθεση φτιάχνει όμορφες συνθέσεις με τις πιο ενεργές μορφές από πάνω. Αυτό που πιο πολύ με εντυπωσιάζει είναι η συναισθηματική αντίκτυπος της κομμάτι—είναι μια κατακλυσμιαία αίσθηση ελπίδας και ανανέωσης, αντανακλώντας τη φύση της νύχτας που δίνει τη θέση της στην ημέρα. Ιστορικά, αυτός ο πίνακας αντικατοπτρίζει τον ροκοκό, μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την υπερβολή και την απαλότητα, προσφέρωντας ό,τι η ευαισθησία της εποχής αναζητούσε, γιορτάζοντας την ομορφιά των μυθολογικών θεμάτων.