Το έργο τέχνης σας περιβάλλει σε μια εξαιρετική αφήγηση που προέρχεται από τη μυθολογία, ενώ ο Waterhouse απεικονίζει μαεστρικά δύο αέρινες γυναικείες μορφές, σχηματίζοντας μια συναρπαστική εικόνα. Ντυμένες με ρεύματα που κυλούν, μία από τις μορφές, διακοσμημένη με γοητευτικά μπλε και κρος χρώματα, κλίνει μπροστά, φροντίζοντας με προσοχή μια βάζο από αλάβαστρο. Οι κινήσεις της είναι λεπτές και μελετημένες· η στάση της μιλά για ένα μυστήριο καθώς κοιτάζει κάτω, ίσως σε λύπη ή αναστοχασμό. Η δεύτερη μορφή, ντυμένη με απαλό λεβάντα, σκύβει πιο κοντά στο άκρο του νερού, τα μακριά μαλλιά της που πέφτουν στον κορμό της. Μαζί, δημιουργούν μια οικεία σκηνή, που τοποθετείται στο φόντο ενός πλούσιου δάσους με εκλεπτυσμένα λουλούδια· φαίνεται πως γίνεστε μάρτυρες μιας ιερής στιγμής που αιωρείται στη μεθοριακή διάσταση της υπερφυσικής. Ο ήρεμος άλσος, καθαρός αλλά σκιασμένος, προσφέρει μια σκεπτική αλλά τρομακτική μαγεία, καθώς κάτω από την επιφάνειά του εδρεύει η αποκεφαλισμένη κεφαλή του Ορφέα, μια θλιβερή υπενθύμιση μιας χαμένης αγάπης και της ταλαιπωρίας που έχει βιωθεί.

Η σύνθεση αποκαλύπτει την ικανότητα του Waterhouse στην αφήγηση· το βάθος των συναισθημάτων είναι αφθονία. Η τριγωνική διάταξη καθοδηγεί τα μάτια μας προς τα μέσα, προς το νερό και προς τη δείχνοντας μορφή από κάτω; υπάρχει ένα αίσθημα ησυχίας – τα πάντα είναι σε ησυχία, σαν η φύση να κρατά την αναπνοή της. Η παλέτα των χρωμάτων είναι πλούσια· κυριαρχούνται κυρίως από βαθιά πράσινα και απαλά χρωματικά τόνα, εδώ και εκεί με ζωντανές σταγόνες κόκκινου και μπλε που δίνουν ζωή στη σκηνή. Αυτή η πλούσια χρώση, σε συνδυασμό με κροτίστης φωτός που περνά μέσα από τα δέντρα προσκαλεί την αίσθηση της μαγικής πραγματικότητας, που αφήνει μια ανεξίτηλη εντύπωση στη φαντασία. Αυτό το συγκεκριμένο έργο αντηχεί με τα συναισθήματα της μελαγχολίας και της επιθυμίας του κοινού· διεγείρει σκέψεις για την αγάπη, την απώλεια και την παροδικότητα της ομορφιάς στο πλαίσιο της μυθολογίας, προσκαλώντας τους θεατές να σκεφτούν τις δικές τους συναισθηματικές βάθη και εμπειρίες, συνδέοντας τους κόσμους της μυθολογίας με την προσωπική αναστοχαστική εαυτού.