Το έργο παρουσιάζει μια ζωντανή σύνθεση νεκρής φύσης, κυρίως από μια πολυτελή διάταξη λουλουδιών που ξεχειλίζουν από χρώμα και ζωή. Η βάση είναι περίτεχνα σχεδιασμένη, σχεδόν διηγείται την ιστορία της, με αυτοπεποίθηση τοποθετημένη πάνω σε ένα βάθρο. Λουλούδια διαφόρων τύπων — ροζ, παπαρούνες και φύλλα — γεμίζουν τη σκηνή, κάθε πέταλο φαίνεται να σφύζει από ζωή. Η υφή τους είναι τόσο απτή που μπορείς σχεδόν να νιώσεις τη μαλακότητα κάτω από τα δάχτυλά σου. Η παλέτα χρωμάτων είναι εντυπωσιακή — βαθιά κόκκινα, απαλά λευκά και λαμπερά μπλε χρώματα χορεύουν αρμονικά, δημιουργώντας έναν ακαταμάχητο οπτικό θρίαμβο.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί λεπτές πινελιές που υποδηλώνουν μια αίσθηση κίνησης, σαν τα λουλούδια να κουνιούνται σε ένα απαλό αεράκι. Αυτός ο συνδυασμός φωτός και σκιάς αναπνέει βάθος στο έργο, προκαλώντας μια ήρεμη συναισθηματική κατάσταση, όπου θα μπορούσες να βυθιστείς σε σκέψεις σχετικά με την ομορφιά της φύσης. Ολισθαίνοντας σε έναν ανοιχτό, σχεδόν αιθέριο φόντο, η σύνθεση ακτινοβολεί χαρά και ζωτικότητα, χαρακτηριστική της γοητείας της μπαρόκ εποχής με την ομορφιά της φύσης και την εφήμερη ομορφιά. Κάθε λουλούδι είναι μια γιορτή, μια υπενθύμιση για τις όμορφες και φευγαλέες στιγμές της ζωής που πρέπει να εκτιμήσουμε.