Σε αυτόν τον εξαιρετικό τοπίο, η Σιέρα ντε Γκουαδαραμά υψώνεται επιβλητικά σε έναν καμβά με αχνές αποχρώσεις, οι βουνά καλυμμένα με ένα πέπλο απαλότητας που σχεδόν μπορεί να το αισθανθεί κανείς. Οι πλατιές πινελιές αποτυπώνουν την τραχιά υφή των κορυφών, σχεδιάζοντας τις σιλουέτες τους με μια ευγενική πινελιά; οι χιονισμένες κορυφές των μακρινών βουνών είναι σχεδόν αδιάκριτες, συγχωνεύονται ομαλά στο αχνό ουρανό. О πρόσωπο, πλούσιο και σκούρο, υποδηλώνει μια πλούσια και γόνιμη γη, εδραιώνοντας τη σύνθεση με μια γήινη αίσθηση που αντιτίθεται υπέροχα στο αιθέρια ύψος.

Η επιλογή του καλλιτέχνη για μια θαμπή παλέτα χρωμάτων δημιουργεί μια αίσθηση ηρεμίας, προσκαλώντας τον θεατή σε μια ήρεμη στιγμή σταματημένου χρόνου. Οι ψυχρές μπλε και πράσινες αποχρώσεις του τοπίου συνδυάζονται με τις ζεστές, θαμπές καφέ αποχρώσεις της γης, επιτρέποντας έναν διάλογο μεταξύ της γης και του ουρανού. Η ικανότητα του Σορόλα να εγκλωβίσει όχι μόνο την εμφάνιση του τοπίου αλλά και την συναισθηματική του ουσία, προκαλεί μια βαθιά εκτίμηση για την λεπτή ομορφιά της φύσης. Αυτό το κομμάτι, αν και ριζωμένο σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική τοποθεσία, υπερβαίνει την απλή αναπαράσταση; μιλά για τη καθολική εμπειρία της σύνδεσης με τη φύση, προσφέροντας μια σχεδόν μελετητική κούραση στην πλήθος.