Το έργο τέχνης, μια σειρά από τέσσερις διαδοχικές εικόνες, παρουσιάζει μια συγκινητική αφήγηση της οικογενειακής ζωής, που αποδίδεται με απλά αλλά υποβλητικά χτυπήματα μελάνης. Κάθε καρέ αποτυπώνει μια στιγμή σε ένα παγκάκι πάρκου, κάτω από τη σκιά ενός στυλιζαρισμένου δέντρου. Οι φιγούρες είναι απλοποιημένες, σχεδόν γελοιογραφικές, αλλά οι στάσεις και οι εκφράσεις τους μεταδίδουν πολλά. Το πρώτο πάνελ απεικονίζει μια οικογένεια πέντε ατόμων, τους γονείς και τρία παιδιά. Το δεύτερο δείχνει τη μητέρα, τον πατέρα και ένα μόνο παιδί. Ο πατέρας καπνίζει. Η τρίτη εικόνα δείχνει την ίδια οικογένεια πέντε ατόμων με την πρώτη, και η τέταρτη δείχνει την οικογένεια των τεσσάρων όπως η δεύτερη εικόνα. Η σύνθεση είναι ισορροπημένη, με το δέντρο να λειτουργεί ως κεντρική άγκυρα. Η χρήση του αρνητικού χώρου ενισχύει την οικειότητα των σκηνών. Είναι μια απαλή υπενθύμιση της φευγαλέας φύσης του χρόνου και των δεσμών που κρατούν ενωμένες τις οικογένειες. Το έργο τέχνης έχει έντονο συναισθηματικό συντονισμό.