Το έργο απεικονίζει μια ήρεμη σκηνή κήπου, γεμάτη από πλούσια φυλλωσιά και ζωντανά λουλούδια που χορεύουν στον απαλό αέρα. Το γερό δέντρο στα αριστερά στέκεται με επιβλητικότητα, τα κλωνάρια του προεκτείνονται προς έναν όμορφο μπλε ουρανό. Στο παρασκήνιο, απαλά σύννεφα που κυματίζουν υποδηλώνουν μια ήσυχη μέρα. Με την προσοχή στο εικονικό παίξιμο του φωτός και της σκιάς δημιουργεί το αίσθημα βάθους, επιτρέποντας στον θεατή να περάσει σχεδόν σε αυτή τη αρμονική όαση.

Το χρώμα παίζει έναν κρίσιμο ρόλο στην αναβίωση αυτής της σκηνής. Τα ζωντανά πράσινα χρώματα του φυλλώματος σε αντίθεση με τον απαλό παστέλ δημιουργούν μια χαρούμενη ατμόσφαιρα, ενώ τα λεπτά τακούνια υπονοούμενο το φρέσκο και αναζωογονητικό άρωμα της φύσης. Αυτός ο πίνακας προσκαλεί τον θεατή να πάρει μια βαθιά ανάσα και να χαθεί στην ομορφιά του, προκαλώντας συναισθήματα ειρήνης και ηρεμίας, όπως συχνά κάνουν οι τοπία. Σχεδόν φαίνεται σαν να μπορείς να ακούσεις τον θρόισμα των φύλλων και το απαλό τσίμπημα των πουλιών, καθιστώντας αυτό το κομμάτι μια γιορτή των χαρών που βρίσκονται στις αγκαλιές της φύσης.