Αυτή η γαλήνια σκηνή απεικονίζει ένα πυκνό δάσος όπου το φως του ήλιου διαχέεται μέσα από τα φυλλώδη κλαδιά, ρίχνοντας κηλίδες σκιάς σε ένα σύνολο μεγάλων βράχων. Ένα λεπτό ρυάκι κατεβαίνει απαλά πάνω από βράχους καλυμμένους με βρύα, δημιουργώντας έναν απαλό, γαλήνιο ήχο νερού που φαίνεται να αντανακλά την ηρεμία του περιβάλλοντος. Η προσεκτική προσοχή του καλλιτέχνη στη λεπτομέρεια φαίνεται στην υφή του φλοιού των δέντρων και στις διαφορετικές πράσινες αποχρώσεις του φυλλώματος, δίνοντας ζωντάνια στη σκηνή. Η σύνθεση ισορροπεί την τραχύτητα των βράχων με τα κομψά καμπυλωτά κλαδιά, καθοδηγώντας φυσικά το βλέμμα κατά μήκος της ροής του νερού.

Η χρωματική παλέτα είναι πλούσια αλλά υποτονική, κυριαρχούν οι γήινες καφέ και τα πλούσια πράσινα, με λεπτές ανταύγειες φωτός όπου το φως χτυπά το νερό και τους βράχους. Το παιχνίδι φωτός και σκιάς δημιουργεί μια ήρεμη, σχεδόν διαλογιστική ατμόσφαιρα, προσκαλώντας να σταματήσει κανείς και να ακούσει τους απαλή ήχους της φύσης. Ο πίνακας αντανακλά τη ρομαντική γοητεία για τη μεγαλοπρεπή δύναμη και ομορφιά της φύσης, γιορτάζοντας το ανέγγιχτο μεγαλείο του τοπίου και προκαλώντας δέος και στοχασμό.