Η σκηνή ξεδιπλώνεται με ήπια ηρεμία. Εδώ βρισκόμαστε σε μια ήσυχη παραλία στο Pourville, αποτυπωμένη με μαεστρία από το χέρι του Μονέ. Ο πίνακας μας παρουσιάζει μια γραφική θέα της ακτής κατά τη διάρκεια της χαμηλής παλίρροιας, όπου δύο μικρές βάρκες ξεκουράζονται ήσυχα στην άμμο, οι σκοτεινές τους μορφές αντιπαραθέτονται με τις λεπτές αποχρώσεις της παραλίας. Οι βράχοι στο παρασκήνιο υψώνονται απότομα, οι υφές τους βυθισμένες σε απαλούς πράσινους και λεπτούς ώχρες, αντανακλώντας την τρυφερή αφής του ηλιακού φωτός. Οι πινελιές του Μονέ είναι ρευστές και αυθόρμητες, χαρίζοντας στη σκηνή μια εντυπωσιακή ποιότητα που μας καλεί να απολαύσουμε τη fleeting στιγμή της ομορφιάς της φύσης.

Καθώς απορροφαίνουμε την παλέτα χρωμάτων — παστέλ μπλε και αχουάρζεται απρόσκοπτα με ανοιχτές αμμουδένιες αποχρώσεις — μπορούμε να φανταστούμε τον δροσερό θαλασσινό αέρα να μας αγκαλιάζει και να ακούμε τον ψίθυρο του νερού που χτυπά την ακτή. ο πίνακας προκαλεί ένα συναίσθημα ηρεμίας που υπερβαίνει τον χρόνο, φωτίζοντας μια στιγμή όπου η αταξία της σύγχρονης ζωής φαίνεται πολύ μακριά. Είναι περισσότερο από ένα τοπίο; Είναι μια ζωντανή υπενθύμιση των απλών χαρών που βρίσκονται στη φύση και ένα φωτεινό παράδειγμα της ικανότητας του Μονέ να συλλαμβάνει το φως και την ατμόσφαιρα στον καμβά.