Το να μπεις σε αυτόν τον πίνακα είναι σαν να μεταφέρεσαι σε μια πολυσύχναστη έκθεση στη Μαδρίτη του 18ου αιώνα. Η σκηνή ξετυλίγεται με μια αισθητή ενέργεια. Μια θύελλα δραστηριότητας αιχμαλωτίζει το βλέμμα. Μορφές ντυμένες με την κομψότητα της εποχής — μεταξωτά παλτά, περούκες με πούδρα και περίτεχνα αξεσουάρ — αναμειγνύονται σε ένα σκηνικό που υπαινίσσεται την πόλη πέρα από αυτήν. Μια δραματική αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς τονίζει τα κεντρικά σημεία της σκηνής, προσελκύοντας την προσοχή του θεατή στα κεντρικά πρόσωπα, όπου φαίνεται να κατοικεί το δράμα. Σχεδόν μπορεί κανείς να ακούσει τη φλυαρία των πωλητών, το παζάρεμα και το θρόισμα των υφασμάτων. Η χρήση χαλαρών πινελιών από τον καλλιτέχνη δίνει μια αίσθηση κίνησης και η πλούσια, γήινη παλέτα, που διακόπτεται από ζωηρά κόκκινα και κίτρινα, προσθέτει στη συνολική ατμόσφαιρα. Η παρουσία μιας δομής στο παρασκήνιο υποδηλώνει μια πολυσύχναστη αγορά ή ένα προσωρινό κατάστημα, ενισχύοντας την αίσθηση της κοινοτικής δέσμευσης, σαν να παρακολουθούμε κρυφά μια ζωντανή κοινωνική εκδήλωση.