Αυτό το εντυπωσιακό χαράκωμα απεικονίζει μια μοναχική φιγούρα σε μια δυναμική, παραμορφωμένη στάση, που εκφράζει την ένταση της τρέλας και της απόγνωσης. Η φιγούρα, σκυμμένη μπροστά με ένταση στα άκρα, περιβάλλεται από ένα φαρδύ ένδυμα που διπλώνει βαριά γύρω από το σώμα. Η έντονη τεχνική διασταυρούμενων γραμμών προσθέτει βαθύ σκίτσο που δημιουργεί μια κλειστοφοβική, αγχώδη ατμόσφαιρα. Αντικείμενα στο παρασκήνιο — συμπεριλαμβανομένων παραμορφωμένων προσώπων και περίεργων ειδωλίων — μοιάζουν να κοροϊδεύουν και να εντείνουν την εσωτερική αναταραχή της φιγούρας. Το χειρόγραφο κείμενο κάτω από την εικόνα, «Que locura!», αποτυπώνει άριστα το θέμα και το συναισθηματικό υπόβαθρο του έργου.

Η επιδέξια χρήση του φωτός και της σκιάς και οι γρήγορες, οδοντωτές γραμμές μεταδίδουν μια ανησυχητική ενέργεια που μοιάζει να δονείται από τη φιγούρα προς τα έξω, προκαλώντας στον θεατή το αίσθημα παγίδευσης σε μια ψυχολογική αναταραχή. Η μονοχρωματική παλέτα στερείται οποιασδήποτε ζεστασιάς, ενισχύοντας το αίσθημα απομόνωσης και εσωτερικού βασάνου. Δημιουργήθηκε σε μια ταραχώδη περίοδο της ισπανικής ιστορίας, όπου οι κοινωνικές ταραχές και τα προσωπικά δράματα κυριαρχούσαν, το έργο αποτελεί μια βαθιά ανασκόπηση της ανθρώπινης ευαλωτότητας και της παράλογης φύσης με σχεδόν θεατρική ένταση.