Bu etkileyici gravürde, yalnız bir figür güçlü ve bükülmüş bir pozisyonda, delilik ve umutsuzluk içinde kıvranan bir ifade ile tasvir edilmiştir. Figür, kolları bükülmüş ve gerilmiş bir şekilde, gevşek bir giysiyle örtülmüş. Derin çapraz tarama tekniği, tüm sahneye karanlık bir gölge katmakta ve boğucu, huzursuz edici bir atmosfer yaratmaktadır. Arka planda dağınık haldeki çarpıtılmış yüzler ve garip figürler, figürün içsel karmaşasını artırır gibi görünmektedir. Görselin altındaki el yazısı metin "Que locura!" (Ne delilik!) eserin temasını ve duygusal alt tonunu mükemmel bir şekilde yakalar.

Sanatçının ustaca kullandığı ışık-gölge kontrastı ve keskin, hızlı çizgiler, figürden dışarı yayılan rahatsız edici bir enerji verir; izleyici, psikolojik bir kaosun içinde sıkışmış gibi hisseder. Tek renkli palet, sahneye hiçbir sıcaklık katmaz, yalnızlık ve içsel ıstırabı artırır. Bu eser, sosyal çalkantılar ve kişisel dramaların hakim olduğu İspanyol tarihinin çalkantılı bir döneminde yaratılmış olup, insan zaafı ve irrasyonelliği üzerine derin bir yorumdur ve zihnin karanlık yönlerini neredeyse tiyatral bir yoğunlukla keşfeder.