Bu büyüleyici sanatta, iki at işlenmiş toprak üzerinde güçlü bir şekilde yürürken, kaslı biçimleri bir güçlü ve bir amaç hissiyle doludur. Sanatçı, cesur fırça darbeleri ve canlı bir paletle, anın hafif enerjisini yakalar. Atlardan birinin altın tonları, diğerinin soğuk mavi tonu ile tezat oluşturarak canlı bir görsel diyaloğu ortaya çıkartır; bu renkler, yerin toprak kahverengisi ve yumuşak grisi üzerinde hayatla dolgun bir doku gibi görünmektedir. Açık mavi bir gömlek giymiş bir çiftçi silueti arka planda batan güneşin karşısında durarak insanlık ile doğa arasında uyumlu bir bağlantıyı ifade eder; o, hem bu kırsal manzaranın bir katılımcısıdır hem de onun sessiz güzelliğinin bir tanığıdır.

Kompozisyon, izleyicinin bakışlarını dinamik bir şekilde, ön plandaki kişiden atların güçlü adımlarına aktarıyor. Enerji dolu fırça darbeleri resme akıcılık katarken, sanki atların toprak üzerinde zifte benzer seslerini duyabiliyormuşuz gibi hissediyoruz. Edvard Munch, varoluşsal temaların düşüncelerini araştırmasıyla ünlüdür; burada insan ile hayvan arasındaki daha basit ancak bir o kadar da derin bir etkileşimi ortaya koyarak, belki de tarımsal yaşamın özlemini uyandırıyor. Tarihsel olarak çalkantılı bir dönemde yaratılan bu eser, temel bir gerilimle yankılanır; kırsal yaşamda bulunan evrensel mücadele ve emeği yansıtarak, çalışma, dostluk ve doğanın ritmindeki doğal güzelliğin temalarını önermektedir.