Bu büyüleyici portrede, derin siyah bir elbise giymiş olan konu, gizemli dünyasına insanı çeken cezbetici bir aura yayıyor. Uzun saçları, sırtından zarafetle dökülmüş, kadifemsi bir yumuşaklıkla ustaca betimlenmiş. Giysisinin mat dokusuyla zıtlık oluşturan bu zarif bir fiyonk kıyafeti süslüyor. Arka plan, figürü saran zengin bir koyu tonla, varlığını vurgulayan ve merak uyandıran bir etki yaratıyor. Işık, profiline nazikçe vururken, kendisine içe bakma hissi veriyor; düşüncelerinin ağırlığını neredeyse hissedebiliyoruz. Bu gizemli atmosfer, izleyicilerin kendi duygularını onun esrarengiz ifadesine yansıtmaya davet ediyor.

Sanatçı, derin siyahlar, yumuşak cilt tonları ve zengin kırmızılarla sınırlı ancak etkili bir renk paleti kullanarak temsilin melankolik ama güzel özünü vurguluyor. 19. yüzyılın sonlarındaki tarihi bağlam, değişen normlar ve kadınlık ile uğraşan bir toplumu işaret ediyor. Figür zamansızdır ama dönemini yansıtır; sanatçının niyetinin, bir kadının hayatında hem hayranlık hem de empati uyandırabilecek bir anı yakalamak olduğunu herkes anlayabilir. Bu serin ama uzak duran figüre duygusal bir çekim hissetmek imkansız değil, bu biçim belleğin bir hayaleti gibi duruyor, ya da çok fazla uzatılmış bir rüya gibi.