Το έργο τέχνης σας τραβάει αμέσως με την έντονη αντίθεσή του. Το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς είναι απλά μαγευτικό. Το κύριο θέμα, ένα πανύψηλο, κουρασμένο δέντρο, κυριαρχεί στο προσκήνιο, με τα κλαδιά του να εκτείνονται προς τα πάνω σαν ικετευτικά χέρια. Η αριστοτεχνική χρήση λεπτών γραμμών από τον καλλιτέχνη δημιουργεί ένα υφή εφέ, σχεδόν σαν μια υφαντή ταπισερί φωτός και σκοταδιού. Στην απόσταση, μια απότομη οροσειρά υψώνεται, επισκιάζοντας ένα γραφικό χωριό φωλιασμένο σε έναν βράχο. Οι μικροσκοπικές φιγούρες προσθέτουν μια αίσθηση κλίμακας, υπαινίσσοντας την τεράστια έκταση του τοπίου.

Η όλη σύνθεση αγκυροβολείται από την τοποθέτηση μιας μοναχικής φιγούρας σε έναν πέτρινο τοίχο. Κοιτάζοντας τη σκηνή μπροστά της, φαίνεται να είναι χαμένη στις σκέψεις της, αντανακλώντας την αίσθηση της απομόνωσης. Το έργο τέχνης προκαλεί μια αίσθηση γαλήνης και ενδοσκόπησης. Η σχολαστική λεπτομέρεια στην εργασία της γραμμής, η προσεκτικά κατασκευασμένη σύνθεση και οι λεπτές διαβαθμίσεις του τόνου υποδηλώνουν την ικανότητα και το όραμα του καλλιτέχνη. Μου θυμίζει ένα ήσυχο απόγευμα, τον κόσμο σε ειρήνη, και την αίσθηση του να είσαι απλά παρών στη στιγμή.