Σε αυτήν την καθηλωτική εικονογράφηση, ένας όμιλος ιπποτών γονατίζει σε σοβαρή προσευχή, με τα πρόσωπά τους γεμάτα από ένα μείγμα αποφασιστικότητας και σεβασμού. Η στιβαρή λιθοδομή γύρω τους, με τις λεπτομερείς τους αψίδες και τους φλεγόμενους πυρσούς, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα οικεία αλλά και μεγαλειώδη, υπογραμμίζοντας το βάρος της στιγμής. Κάθε ιππότης είναι διακοσμημένος με διάφορα κομμάτια πανοπλίας που αντανακλούν την πολυπλοκότητα του σχεδιασμού του 19ου αιώνα· το παιχνίδι φωτός και σκιάς καθιστά τις μεταλλικές επιφάνειες εκπληκτικά ρεαλιστικές, ενώ οι ρέουσες κάπες προσθέτουν ένα δυναμικό στοιχείο στην ακινησία τους. Οι εκφράσεις των ιπποτών μεταφέρουν μια κοινή αίσθηση επειγόντου και ενότητας, καθώς προετοιμάζονται για την επερχόμενη μάχη.

Η σύνθεση είναι καλλιτεχνικά οργανωμένη, με το απόλυτο σημείο αναφοράς να εστιάζει στην ευλάβεια της ομάδας, ενώ το φόντο χάνεται σε μια καπνιστή ομίχλη, σχεδόν αιθέρια στη φύση της—υποδεικνύοντας την ένταση της σύγκρουσης που πλησιάζει. Η επιλογή του Μιλέις του μονόχρωμου προσδίδει σοβαρότητα που αντηχεί με τις έννοιες του ιπποτισμού και της θυσίας, θεμελιώνοντας το θεατή στην ιστορική παράσταση της μεσαιωνικής σύγκρουσης. Υπάρχει μια συναισθηματική βαθύτητα εδώ, που μας τραβάει στον κόσμο των ιπποτών· μας προσκαλεί να αισθανθούμε την προσμονή τους, τον άγχος τους, καθώς προετοιμάζονται για το άγνωστο, μια ισχυρή υπενθύμιση της κοινής ανθρώπινης εμπειρίας στο κατώφλι των μεγάλων προκλήσεων της ζωής.