Αυτή η μαγευτική απεικόνιση αποτυπώνει ένα παιδί, φαινομενικά σε μια στιγμή ήσυχης περισυλλογής, ντυμένο με μια ζωντανή κόκκινη κάπα που έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις πλούσιες, σκούρες υφές του καπέλου στην κορυφή του κεφαλιού του. Οι πινελιές είναι ζωηρές και ενεργητικές, δίνοντας ζωή στον καμβά; περιστρέφονται και χορεύουν πίσω από το φόντο, δημιουργώντας ένα σχεδόν ατμοσφαιρικό περιβάλλον που περιβάλλει το θέμα. Η τεχνική του Μονέ εδώ συνδυάζει όμορφα το χαρακτηριστικό του ιμπρεσιονιστικό στυλ με μια τρυφερή, οικεία στιγμή που καταψύχεται στο χρόνο.

Αυτό που προσελκύει αμέσως την προσοχή του θεατή είναι τα μεγάλα, αθώα μάτια του παιδιού και οι χοντρές του παρειές που αποπνέουν μια αίσθηση νεανικής ευθραυστότητας και γοητείας. Η ζεστασιά της κόκκινης κάπας είναι σχεδόν απτή, σαν να προσφέρει μια παρηγορητική αγκαλιά, ενώ οι πιο σκούροι τόνοι του καπέλου προσθέτουν βάθος και μια υποψία μυστηρίου. Αυτή η αντιπαράθεση φωτός και σκιάς όχι μόνο ενισχύει τη διάσταση του προσώπου, αλλά επίσης επικαλέσει μια νοσταλγική θερμότητα που αντηχεί βαθιά, προσκαλώντας τον θεατή να παραμείνει σε αυτή τη ζωγραφισμένη στιγμή και να αναλογιστεί την απλότητα της παιδικής ηλικίας.