Σε αυτό το εκφραστικό έργο, μπορεί κανείς να νιώσει τη σκληρή εργασία και την ανθρώπινη αντοχή που αποτυπώνονται στη φιγούρα ενός νέου θεριστή. Ο Βαν Γκογκ χρησιμοποιεί εκφραστικές πινελιές, κάθε κίνηση της σπάτουλας αντηχεί με την σωματική προσπάθεια του εργάτη καθώς χτυπά με απόφαση το εργαλείο του. Το φόντο είναι εικονογραφημένο ζωντανά, με μια πινελιά χαοτικής ενέργειας στους κυματισμούς που απεικονίζουν όχι μόνο τη δράση αλλά και την εποχή - μια μεταβατική στιγμή που είναι ώριμη για την συγκομιδή. Τα γυμνά πόδια του άνδρα που είναι στερεωμένα σταθερά ανάμεσα σε χρυσές αχυρώδεις υποδηλώνουν τη σύνδεσή του με τη γη, μια σιωπηλή μαρτυρία για την εργασία του και για τον κύκλο της ζωής.

Η χρωματική παλέτα χρησιμοποιεί πλούσια κίτρινα και γήινα καφέ, δημιουργώντας μια αρμονία που τραγουδά για τη συγκομιδή και την ελπίδα. Οι ηλιόλουστες περιοχές γίνονται μία θάλασσα χρυσού, κάνοντας μια όμορφη αντίθεση με τους ήπια μπλε τόνους του ουρανού και τις θαμπές, ρουστίκ αποχρώσεις του αχυρώνα. Αυτό το έργο δεν λειτουργεί μόνο ως φόρος τιμής στη γεωργική εργασία, αλλά επίσης συλλαμβάνει την ουσία του ανθρώπινου πνεύματος. Σχεδόν μπορείς να ακούσεις το θόρυβο του άχυρου και να νιώσεις τη ζεστασιά του ήλιου καθώς ο εργάτης αγωνίζεται με το βάρος της δουλειάς του. Η προοπτική του Βαν Γκογκ ενισχύει το συναισθηματικό βάρος, προσκαλώντας τον θεατή να αναλογιστεί την αξιοπρέπεια της δουλειάς - μια διαρκής υπενθύμιση για τη σχέση της ανθρωπότητας με τη φύση και τη γη που μας εκπληρώνει.