Σε αυτήν την γοητευτική σκηνή, δύο φιγούρες ανα παραθύρα με χάρη σε έναν καταπράσινο κήπο, φανερά τυλιγμένες στην ήρεμη αγκαλιά της φύσης. Τα απαλά πράσινα και οι ζωντανές εκρήξεις χρώματος δημιουργούν μια σχεδόν ονειρεμένη ποιότητα, ενώ το ηλιακό φως φιλτράρεται ανάμεσα στο φύλλωμα, ρίχνοντας απαλές κηλίδες στο γρασίδι. Οι φιγούρες, ντυμένες με ελαφριά ρούχα, εκφράζουν μια ατμόσφαιρα ηρεμίας; φαίνεται ότι χάνονται στις σκέψεις τους ή ίσως συμμετέχουν σε μια ήσυχη κουβέντα. Το λευκό τραπέζι κοντά προσθέτει μια νότα οικειότητας, υπονοώντας μια χαλαρή απογευματινή τσάι ή μοιρασμένες στιγμές περισυλλογής.

Η ζωγραφική είναι ρευστή και ιμπρεσιονιστική, δίνοντας κίνηση στα φύλλα, αποτυπώνοντας καθώς την ηρεμία των φιγούρων όσο και την ζωντανή ενέργεια του κήπου γύρω τους. Υπάρχει ένας αρμονικός χορός φωτός και σκιάς, με τον ήλιο να προσφέρει ζεστασιά στη σκηνή, προκαλώντας αισθήματα ηρεμίας και νοσταλγίας. Αυτό το έργο αποτελεί σημαντική μαρτυρία της ιμπρεσιονιστικής κίνησης, αντικατοπτρίζοντας τα κεντρικά θέματα της σύλληψης ευφάντων στιγμών ομορφιάς — μιας στιγμής ειρήνης στο μεταβαλλόμενο φως του εξωτερικού κόσμου.