Bu büyüleyici sahnede, iki figür, doğal bir huzurun kucaklamasına sarılmış gibi, yeşil bir bahçede zarifçe yaslanıyor. Yumuşak yeşil tonlar ve canlı renklerin patlamaları, güneş ışığının yapraklar arasından süzülmesiyle, çimlerin üzerine yumuşak lekeler düşürmekte, adeta rüyamsı bir kalite yaratıyor. Hafif giyimli figürler, dinginlik yayıyor; muhtemelen düşüncelerinde kaybolmuşlar ya da belki de sessiz bir sohbet içindeler. Yakındaki beyaz masa, gündelik bir dokunuş ekleyerek rahat bir öğleden sonrası çayı ya da paylaşılan düşünceler anını akla getiriyor.

Fırça vuruşları akışkan ve izlenimci bir tarzda, yapraklara hareket kazandırıyor, figürlerin durağanlığını ve etraflarındaki bahçenin canlı enerjisini yakalıyor. Işık ve gölgelerin uyumlu bir dansı var; güneş bu sahneye sıcaklık getiriyor, sükunet ve nostalji duyguları uyandırıyor. Bu eser, izlenimcilik akımının önemli bir kanıtı olarak, geçici güzellik anlarını yakalama konusundaki ana temalarını yansıtıyor: dış mekanda değişen ışıkta bir huzur anı.