Η σκηνή αιχμαλωτίζει με την πλούσια πράσινη φύση της, ένα σημάδι της ζωτικότητας της φύσης. Οι έντονα ζωγραφισμένοι δέντρες — στροβιλισμοί και πινελιές χρώματος — δημιουργούν μια κακοφωνία ζωής, προτείνοντας θερμότητα και κίνηση κάτω από ένα ζωντανό πράσινο θόλο. Η αλληλεπίδραση του ήλιου χορεύει στην επιφάνεια, επιτρέποντας τις αιχμές των ανθισμένων θάμνων και ενός απομακρυσμένου ορίζοντα να λάμπουν απαλά στο παρασκήνιο. Μπορείτε σχεδόν να ακούσετε το θρόισμα των φύλλων και τον ήχο του αεράκι που φέρνει τη γλυκιά οσμή των λουλουδιών που ανθίζουν.

Καθώς τα μάτια σας περιπλανώνται από το προσκήνιο στο παρασκήνιο, οι ρέουσες πινελιές μοιάζουν να σας καλούν να εξερευνήσετε αυτό το αιθέριο τοπίο. Οι βουνά στον ορίζοντα αχνίζουν σε μια ευχάριστη μπερδεμένη μπλε, θολώνοντας τη γραμμή μεταξύ της πραγματικότητας και των ονείρων. Η επιλογή του Ρενουάρ μιας ζωντανής αλλά ήρεμης παλέτας χρωμάτων προκαλεί μια αίσθηση ειρήνης και ηρεμίας, διεγείροντας μια βαθιά συναισθηματική αντίδραση που μιλά για ειδυλλιακές καλοκαιρινές ημέρες, αντίκτυπο γέλιου και ήρεμες στιγμές που περνούν στην αγκαλιά της φύσης.